فرزانه توسلی دوازه بان اول تیم ملی فوتسال ایران از رئیس جمهور خواست تا به او اجازه دهند در دانشگاه پیام نور ادامه تحصیل دهد

به گزارش سایت پی ان یو نیوز PnuNews.com فرزانه توسلی دروازه بان اول تیم ملی فوتسال کشور گفتگویی را با خبرگزاری فارس انجام داد که در آن از رئیس جمهور خواست که به او اجازه دهند در دانشگاه پیام نور ادامه تحصیل دهد
فرزانه توسلی یکی از بهترین دروازه‌بان‌های ایران است که حدود یک ماه پیش هم نامزد بهترین دروازه‌بان جهان شد و نامش از سوی یک سایت جزو 10 دروازه‌بان برتر قرار گرفت.توسلی یکی از ورزشکارانی است که در قهرمانی تیم ملی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا نقش مهمی را ایفا کرده و با موقعیت‌هایی که از حریفان گرفته حسرت گلزنی را بر دل بازیکنان خارجی گذاشته است.وی در گفت‌وگویی که با فارس داشت، از خواسته‌ها، آرزوها و خاطراتش گفت که مشروح این صحبت‌ها را در زیر می‌خوانید:
سال 94 برایت چطور گذشت؟
سال بسیار خوبی بود؛ هم ایران به عنوان قهرمانی جام ملت‌های آسیا رسید و هم من در بین نامزدهای بهترین دروازه‌بانان جهان قرار گرفتم. با 2 اتفاق خوبی که برایم رخ داد می‌توانم بگویم سال خوبی داشتم. اگرچه عید سال 94 مسائلی برایم پیش آمد که اصلا خوب نبود و دو ماه درگیر بودم، اما برعکس این ضرب المثل که می‌گوید سالی که نکوست از بهارش پیداست، این طور نبود و در مجموع می‌توانم بگویم سال خوبی داشتم.
آرزویی داشتی که در سال 94 به آن نرسیده باشی؟
آرزوی همه بازیکنان فوتسال قهرمانی در آسیا بود که به آن رسیدیم.
به بازی کدام شخصیت ورزشی علاقمند هستی؟
احمدرضا عابدزاده در فوتبال. البته کشتی‌های علیرضا حیدری را هم دوست داشتم.
اگر بخواهی جای یک شخصیت سیاسی، فرهنگی، علمی و یا ورزشی قرار بگیری، دوست داری جای چه کسی باشی؟
هیچ‌کس، فقط دوست داشتم ما هم مانند مردان بودیم و تفاوتی بین قراردادهای این دو قشر وجود نداشت.
آخرین کتابی که خواندی چه نام داشت؟
هنر شفاف اندیشیدن و چهار گفتار از فلورانس دو کتابى هست که الان مطالعه می‌کنم که از خانم مظفر گرفتم. فکر می‌کنم خانم مظفر تنها مربى است که علاوه بر بعد فنى در زمینه اخلاقى و مسایل دیگر همیشه کمک شایانى به بازیکنان داشته و به جرات می‌توانم بگویم برای من همیشه الگوی فنى و اخلاقى بوده و هست.
اوقات فراغت معمولا چه کاری انجام می‌دهی؟
معمولا با دوستانم هستم و کوه می‌روم. سفر کردن را هم دوست دارم و معمولا زمانی که وقت آزاد داشته باشم به شمال ایران سفر می‌کنم.
بزرگترین آرزوی ورزشی‌ و غیر ورزشی‌ات چیست؟
آرزویم این است تیم ملی روزی قهرمان جهان شود. اما آرزوی غیر ورزشی‌ام: زمانی از خیابان رد می‌شدم، آقای مسنی را دیدم که دستفروشی می‌کرد. آرزو کردم ای کاش آنقدر پولدار بودم تا می‌توانستم به این قشر از جامعه کمک کنم.
ورزشکاران جزو اقشار مرفه جامعه نیستند؟
غیر از فوتبالیست‌ها فکر نمی‌کنم ورزشکاران دیگری جزو مرفهین باشند. ورزشکاران بیشتر از آنچه که می‌گیرند حق‌شان است.
خبرهای سیاسی را دنبال می‌کنی؟ مثلا از توافقات 5+1 اطلاعی داری؟
از دور دنبال می‌کنم. در زمان توافقات هر جا که می‌رفتیم صحبت از لغو تحریم‌ها بود. خیلی آدم سیاسی نیستم، اما دوست دارم روابط ما با همه کشورهای دنیا خوب شود.
اگر بگویند همین الان رئیس جمهور یکی از درخواست‌های شما را قبول می‌کند، چه می‌خواهی؟
بزرگترین خواسته‌ام فراهم کردم بستری برابر بین ورزش بانوان و مردان است. ما زمانی که از بازی‌های قهرمانی آسیا برگشتیم چیزی ندیدیم. نمی‌گویم یک آدم مادی هستم، اما اگر دو سال دیگر ورزش را کنار بگذاریم چه کاری می‌خواهیم انجام دهیم. خیلی از ورزشکاران مرد با دستمزدهایی که می‌گیرند بار خود را می‌بندند، اما در بخش بانوان این طور نیست. مشکل دیگری که داشتم این بود که بعد از قهرمانى در آسیا به وزارت ورزش رفتم تا براى کارشناسی ارشد اقدام کنم که به من گفتند فقط می‌توانم در دانشگاه آزاد به ادامه تحصیل بپردازم. من چون لیسانسم را از دانشگاه پیام نور گرفتم دوست داشتم ارشدم را هم در این دانشگاه بخوانم که موافقت نکردند و من هنوز منتظر جواب وزارت علوم هستم تا با خواسته من موافقت کنند و به من اجازه ادامه تحصیل در پیام نور را بدهند.
بزرگترین آرزویت در سال 95 چیست؟
یکی از بزرگترین آرزوهایم لژیونر شدن است. اینکه در بهترین لیگ‌های اروپا بازی کنم. البته سال‌هاست این آرزو را دارم و نمی‌توانم بگویم فقط برای سال 95 است